Wytrzymałość tektury

Wytrzymałość opakowań z tektury można mierzyć na wiele sposobów najbardziej znane to:

FCT – (Flat Crush Test)

Okrągłą próbkę tektury umieszcza się płasko pomiędzy płytami ściskającymi. Nacisk zwiększa się do momentu wystąpienia odkształcenia fali. Wyniki podawane są w kiloPascalach (kPa). Metodę tą stosuje się do badania tektury dwu- i trójwarstwowej. Nie stosuje się w przypadku tektury pięciowarstwowej.

Parametr FCT wpływa na odporność zna zgniatanie tektury np. na maszynach przetwórczych. Im jest większy, tym uszkodzenie konstrukcji tektury podczas jej obróbki jest trudniejsze. W przypadku ewentualnego uszkodzenia konstrukcji tektury (zgniecenia fali) następuje drastyczne obniżenie jej wytrzymałości.

ECT – (Edgewise Crush Test)

Test ten określa wytrzymałość tektury falistej przy nacisku na krawędź. Prostokątną próbkę ustawia się pionowo w taki sposób, aby kierunek nacisku odpowiadał rzeczywistemu kierunkowi obciążenia w gotowym opakowaniu. Próbka jest ściskana do momentu wystąpienia odkształceń powodujących utratę wytrzymałości. Wyniki podaje się w kiloNewtonach na metr (kN/m).

BCT (Box Compression Test)

Jest to metoda badania odporności na ściskanie gotowego, uformowanego pudła. Metoda ta pozwala określić:
– maksymalny nacisk jaki jest w stanie wytrzymać gotowe pudło,
– ilość warstw, w jakich pudła z zawartością mogą być składowane.

Badane pudło, umieszcza się pomiędzy dwiema płytami ściskającymi. W przypadku testu ściskania zwiększa się nacisk płyt, aż do momentu wystąpienia odkształceń powodujących utratę wytrzymałości. W przypadku testu składowania aplikuje się określony nacisk na określony czas lub do momentu wystąpienia odkształceń.

Test BCT jest bardzo dobrą metodą optymalizacji kosztów opakowania. Okazuje się, że z tych samych rodzajów papieru można uzyskać pudła o różnych wartościach wytrzymałościowych. Decydujące znaczenie ma technologia produkcji tektury. Optymalne opakowanie to takie, które wymaganą wytrzymałość {BCT} uzyskuje po jak najniższych kosztach.

Wytrzymałość na przepuklenie

W teście tym badana jest maksymalna wytrzymałość pojedynczego arkusza papieru lub tektury na nacisk działający prostopadle do jego powierzchni. Oznaczenie odporności na przepuklenie polega na działaniu równomiernie wzrastającego nacisku na jedną stronę powierzchni próbki i określeniu wartości, przy której próbka pęka. Wyniki podawane są w kiloPascalach (kPa).

Podczas transportu oraz magazynowania powierzchnie pudeł poddawane są różnorakim naciskom, zarówno wewnętrznym, ze strony zapakowanych produktów, jak i zewnętrznym. Im większa odporność na przepuklenie tektury użytej do produkcji opakowania, tym mniejsza możliwość uszkodzenia pudła i zapakowanych produktów.

Test wchłaniania wody – Metoda Cobb’a

Metoda Cobb’a pozwala określić podatność papieru lub tektury na wchłanianie wody. Próbka poddawana jest działaniu wody przez ustalony okres. Przed i po doświadczeniu próbka jest dokładnie wyważona. Wzrost masy służy do wyznaczenia poziomu wchłaniania. Jednostka pomiaru – Cobb – określa ilość wody wchłoniętej przez 1m2 badanego papieru lub tektury w określonym czasie.

Poziom wchłanialności wody jest bardzo ważnym parametrem. Woda (wilgoć) znacznie osłabiają wytrzymałość papieru, a tym samym tworzonych z niego opakowań. Ocenia się, że przy 1% wzroście zawartości wilgoci tektura falista traci do 10% swej wytrzymałości. Wilgoć powoduje również odkształcenia tektury. Źródłem wilgoci może być sam produkt, np. świeża żywność lub otoczenie, w którym funkcjonują opakowania.